May isang mag-ama na nagbubungkal ng
lupa. Narinig ng amang magsasaka na nagmamaktol ang kanyang anak na lalaki sa
hirap at pagod na nararanasan niya sa pagsasaka at pagbubungkal sa bukirin kaya
nasabi nitong hindi makatarungan ang kanyang buhay. Tinawag niya ang kanyang
anak papuntang kusina. Naglagay siya ng tubig sa tatlong palayok na nakasalang
sa apoy. Nang kumulo na ang tubig, nilagyan niya ang unang palayok ng carrot,
pangalawa ay itlog at panghuli ay isang butil ng kape. Makalipas ang ilang
minuto, hinayaan ng ama ang kanyang anak na lumapit sa mga palayok. Napansin ng
anak na ang carrot ay lumambot, naging buo at matigas ang laman ng itlog.
Pagkatapos nito, inutusan ng ama ang anak na higupin ang kape. Ipinaliwanag ng
ama ang bawat prossesong dinaanan ng carrot, itlog at butil ng kape.
Pare-pareho itong inilahok sa
kumukulong tubig subalit iba’t-iba ang naging reaksiyon. Ang carrot na matigas
ngunit nang ilahok ay lumambot na kumakatawan sa kahinaan. Ang itlog na may
puti at manipis na balat bilang
proteksiyon, ay naging matigas ng mapakuluan. Ngunit ang butil ng kape, matapos
itong ilahok ay natunaw at naging karagdagang sangkap pa.
Tinanong ng ama kung alin dito ang
anak. Nais ng ama na ikintal sa isipan ng ng anak na ang kumukulong tubig ay katumbas ng suliranin sa buhay. Tinanong
niya rin ang anak kung paano siya tutugon kung ang ito ay kumatok sa kanyang
pinto, siya ba ay magiging carrot, itlog o buil ng kape?
Kung siya man ay magiging butil ng kape, siya
ay magiging matatag sa oras ng pagsubok
at siya mismo ang magpapabago sa kanyang paligid.
At sa huling pagkakataon ay tinanong muli siya kung alin siya sa tatlo
at tumugon ito na siya ay magiging kape
katulad ng mahal niyang ama.
No comments:
Post a Comment